Tien jaar is Bertus Folkertsma als hij buiten medeweten van zijn moeder zijn eerste motor koopt. Een jaar later heeft hij al zijn tweede. Met een neef en vriend traint hij regelmatig op een zandvlakte op industrieterrein “De Hemrik” in Leeuwarden.

In 1994 maakt Bertus de overstap van het rulle zand naar het harde asfalt. Met een TZ 50 Yamaha neemt hij dat jaar deel aan brommerraces. Het beste resultaat wordt behaald tijdens een vierurenrace op het circuit van Zandvoort. Samen met Patrick Oostenbrug uit Franeker wordt hij vijfde.

In het seizoen 1995 behaalt hij zijn eerste kampioenspunten, op zijn favoriete circuit van Tolbert komt hij als zesde over de finish.

In 1996 wordt de overstap gemaakt naar de 125 cc wegrace klasse. Het seizoen kenmerkt zich helaas door valpartijen, waarbij die op het circuit van Assen zeker een van de meest spectaculaire uit zijn carrière is. Met een snelheid van 200 km/uur komt hij in aanraking met een andere rijder, met als gevolg dat hij wordt gelanceerd en tenslotte 200 meter verder in het gras beland. Tijdens dit 125 race seizoen vormt Bertus samen met Martin Augustein een team. Martin Augustein is tegenwoordig de importeur van M-tech, Gaerne en Vemar en een van de trouwste sponsoren van Bertus.

Een jaar later neemt hij met een Suzuki GSXR 600 deel aan de wedstrijden om de Suzuki Cup. Omdat hij de jongste deelnemer is rijdt hij het hele seizoen met het nummer 2. Het wordt een bijzonder jaar. Het seizoen is al bijna ten einde als Bertus zich in Tolbert naar de poleposition weet te trainen. Door een slechte start is een podiumplaats niet haalbaar, maar de uiteindelijke zesde plaats is ook geen slecht resultaat.

Voor 1998 schaft Bertus een nieuwe Suzuki GSXR aan. Ook start Bertus geregeld in de Supersport 600 klasse met zijn standaard motorfiets, waarbij hij zo nu en dan in de B klasse het podium mag betreden.

Het seizoen 1999 begint wisselend. Dan komt Twello. Op dit Overijsselse circuit behaalt hij zijn eerste podiumplaats bij de Suzuki Cup. Met een vijfde plaats in de tussenstand reist hij af naar Eemshaven. In de race gaat hij hard onderuit en schuift over de treinrails in de strobalen. Hij houdt er een pijnlijke schouder aan over. Later blijkt dat er een scheur in het schouderblad zit. Het duurt een jaar voordat het ongeval geheel is verwerkt. Nog diezelfde zomer doet Bertus een bijzondere race-ervaring op. Hij staat, op uitnodiging van de broer van Sito Pons, aan de start van de 24-uursrace van Barcelona. Het is de eerste ervaring met het rijden op slicks en in het donker. De laatste race van de eeuw, maar helaas niet de beste, zo karakteriseert Bertus zijn laatste race van 1999. Hij wordt als 28ste afgevlagd.

Voor het seizoen 2000 besluit hij over te stappen naar de Supersport 600. Hij schaft een nieuwe Suzuki aan, die 20 pk meer heeft dan de oude. Het is erg wennen in de nieuwe klasse. Aansprekende resultaten worden niet behaald. Ook in 2001 rijdt Bertus nog in de Supersport 600 klasse, alvorens aan een nieuwe uitdaging te beginnen.

In 2002 start Bertus in de Superstock klasse. Buiten het ONK neemt Bertus tijdens het WK Superbike deel aan de beide Superstockraces die dan worden gehouden. In de EK-wedstrijd moet hij het opnemen tegen de Europese toppers en hij rijdt hierin naar een zeer verdienstelijke 24ste plaats. In de ‘open’ wedstrijd rijdt hij eveneens een sterke wedstrijd en wordt twaalfde.
Was het voorgaande jaar een leerjaar geweest, in 2003 wil Bertus oogsten. Hij rijdt een sterk en constant seizoen met meerdere top tien klasseringen, wat hem uiteindelijk de negende plaats in het eindklassement oplevert. In de loop van het seizoen krijgt hij de beschikking over meer sponsorgeld, Waarmee hij extra elektronica op de motor laat installeren. Roelof Thijs Motoren in Assen zorgt voor de montage en de afstelling. Het hoogtepunt van het seizoen is evenwel de wildcard die Bertus krijgt voor deelname aan de WK Superbike. In het eerste weekend van september mag hij het op de Drentse hei opnemen tegen mannen als Hodgson, Lavilla, Chili. Bertus laat niets aan het toeval over en schaft een extra motorblok aan dat in Engeland wordt klaargemaakt. Maar helaas, de snelste tijd die hij vrijdagmiddag tijdens de kwalificatietraining neerzet is niet snel genoeg. Als het op zaterdag ook nog blijkt te regenen is de kans om de tijd te verbeteren verkeken. Op zondag zit er dus niets anders op om de races vanaf de tribune te aanschouwen. Ondanks deze teleurstelling zou Bertus dit weekend niet graag hebben willen missen.

In 2004 rijdt Bertus voor het The Race Academy. Een heel nieuwe aanpak van het team en de werkzaamheden bij The Race Academy zorgen voor veel werk maar ook een geweldige uitstraling waaraan heel veel plezier beleeft wordt. Het effect is dan ook dat er tijdens het seizoen verschillende coureurs zich melden die samen met Bertus in een team willen gaan rijden.
In het seizoen 2005 staat het team weer voor een grote verandering. Het team bestaat aan het begin van het seizoen tijdens de teampresentatie in het Abe Lenstra stadion te Heerenveen uit 5 rijders. Ook kan Bertus het zich veroorloven om in 2005 twee nieuwe motorfietsen aan te schaffen. Het zal een druk seizoen worden. Het managen van een groot team met meerdere rijders is een grote uitdaging. Ondanks dat ziet Bertus toch mogelijkheden om zich weer te meten met de grootsten ter wereld tijdens de WK superbike races te Assen. Door rugklachten en een te korte voorbereidingsfase voor deze race komt Bertus uiteindelijk net 0.03 sec te kort om zich te kunnen kwalificeren voor de race.

Omdat het seizoen 2005 een mooie uitdaging is geweest, maar wel heel erg druk besluit Bertus voor het seizoen 2006 verder te gaan met een klein team. Ook de werkzaamheden voor The Race Academy worden beeindigd. Het seizoen wordt besloten met een 13e plaats in het ONK.

De seizoenen 2007 en 2008 verlopen met vallen en opstaan. In deze jaren ervaart Bertus hoe het is om een hoofdsponsor te hebben. Net voor de TT van 2008 breekt hij met zijn hoofdsponsor om zo toch nog iets positiefs van het race jaar te kunnen maken want zoals altijd wil Bertus het altijd beter doen.

In de winter van 2008 / 2009 blijft het heel erg stil rond Bertus, maar op de achtergrond is hij bezig met een grote verrassing voor de Nederlandse motorsport. Samen met Rintje Ritsma gaat hij de strijd aan in de Dutch Superbike klasse. 2009 zal een geweldig seizoen zijn, alle persoonlijke records worden door Bertus aan flarden gereden. Een uiteindelijke 13e plaats in het ONK was dan ook bijna de doelstelling die hij zich zelf had voorgesteld aan het begin van het seizoen. Hij heeft het seizoen 2009 dan ook als één van de mooiste en beste jaren in zijn racecarriere ervaren.

Het seizoen 2010 is wisselend seizoen door verschillende redenenen. Bertus krijgt bij de derde race last van z’n rug en blijkt helaas een hernia te hebben, die hem de rest van het seizoen parten zal spelen. Na een aantal races noodgedwongen vanaf de kant toe te moeten kijken, kan hij pas tijdens de laatste race van het jaar weer fit en zonder rugklachten rijden.

Het seizoen 2011 start goed, de tijden van Bertus zijn top en bijna alles loopt perfect. In het voorjaar zijn de motorfietsen weer top voor elkaar gebracht, maar helaas blijkt bij de start van het seizoen dat de huidige motorfietsen “op” zijn . Op dat moment moet Bertus de keuze maken om tijdens het seizoen tijdelijk te stoppen met racen. Er wordt snel een aktie op op stapel gezet om zo spoedig mogelijk weer deel te nemen aan de Dutch Superbike op een nieuwe fiets. Er wordt gekozen om na 14 jaar Suzuki te hebben gereden naar een ander merk over te stappen. De BMW 1000RR is de nieuwe motorfiets waar het team mee verdergaat voor de rest van 2011. Mede dankzij heel wat sponsoren, club leden, Wilbers Suspension en Motorplaza te Groningen kan Bertus tijdens de laatste 3 races van 2011 nog deelnemen. Er worden zelfs al een aantal punten binnengehaald voor het kampioenschap 2011. Het seizoen 2011 wordt door het team gezien als training voor het seizoen 2012.
Het Seizoen 2012 kenmerkt zich door wennen aan de nieuwe motorfiets. Weliswaar worden er niet echt slechte resultaten gehaald, maar Bertus kan zich niet constant bemoeien me de strijd in de top tien.

In de winter van 2012/2013 wordt de team samenstelling veranderd, Rintje vertrekt en het team gaat in 2013 in afgeslankte vorm verder met alleen Bertus als rijder en voornaamste opdracht is om met z’n allen te zorgen dat Bertus terugkomt waar hij hoort: constant in de top tien. Deze aanpak werkt, elke race gaat het beter. Halverwege het seizoen is de motorfiets precies zoals hij voor Bertus het beste aanvoelt en vanaf dan zet de progressie echt door. Het bestaande PR op Assen wordt aan diggelen gereden, Bertus rijdt een fantastische regenrace, en tijdens de laatste races van het jaar schiet hij bij de start met de kopgroep weg en haalt twee top 6 klasseringen. Het doel voor 2014 is om de progressie voort te zetten.
In het seizoen 2014 worden meer races verreden dan in het voorgaande jaar. Hoewel Bertus niet echt aan de tijden van het voorgaande seizoen kan komen, weet hij wel overal constant punten te scoren. Dit levert uiteindelijk de 7e plaats op in de eindstand van de Dutch Superbikes, de hoogste klassering ooit voor Bertus.

In 2015 komt Bertus met een stunt: hij komt aan de start met EBR, een nieuwe uitdaging. Omdat deze motorfiets helemaal nieuw is, moet er veel zelf ontwikkeld worden. Desondanks zijn de resultaten in de Twin Cup goed en steeds beter. Een tweede plek in de eindstand van 2015 is het resultaat.

Na het eerste jaar met de EBR wordt in 2016 de stijgende lijn voortgezet. Na een aantal klinkende overwinningen staat Bertus tot halverwege het seizoen op kop in het kampioenschap, maar gedurende het laatste deel van het seizoen wordt het steeds moeilijker om met goed stuurwerk te compenseren voor het verschil in vermogen ten opzichte van de concurrentie. Desondanks weet Bertus aan het einde van het seizoen weer een plaatsje op te schuiven in de eindstand, hij wordt tweede.

In het seizoen 2017 gooit Bertus het weer over een heel andere boeg: het seizoen zal helemaal in het teken staan van de stratencircuits, en met name “the Mountain Course”, tijdens de Manx Grand Prix op het eiland Man.